اهمیت فرزند پروری در ایران کهن
قابوسنامه
مشهور به نصیحت نامه را نزدیک به هزار سال پیش امیر عنصر المعالی کیکاووس در قالب 44 فصل و یک مقدوه برای فرزندش گیلانشاه نوشت تا اگر بعد از او به سلطنت رسید بداند که چگونه وظایف خود را در قبال مردم به انجام رساند. کتابی که می تواند برای همه ی انسان ها باشد.
این اثر به تنهایی می تواند ثابت کند که امر تربیت و پرورش فرزند در ایران پیشینه ای دور و دراز دارد. قابوسنامه صرفه نظر از قدیمی بودنش، نثری ساده و روان دارد .
امیر عنصر المعالی کیکاووس
در آن دوران، کودکی را به دوران گذر از بزرگسالی تعریف می کردند و کودکان را “کوچک شده ی بزرگسالان” می نامیدند. عنصر المعالی در سرتاسر کتابش لحنی پدرانه و صمیمی دارد. او می داند که اگر تنها به بیان پند و اندرز قناعت کند ممکن است کودکان آن را دوست نداشته باشند برای همین از حکایت و قصه استفاده می کند زیرا یقین دارد که جادوی قصه آنچنان قدرت جذب و شنیده شدن دارد که تاثیرگذاری اش را تضمین می کند.
یکی از بخش های جالب قابوسنامه “در آیین دوست گرفتن” است.
عنصرالمعالی می نویسد: حکیمی را پرسیدند: دوست بهتر است یا برادر؟
گفت: برادر هم دوست به!
و در قسمتی دیگر: دوست نیک گنجی بزرگ است.
در دنیای اسطوره کودکی با تکیه بر گنجینه میراث فرهنگی ادبی ایران زمین از مفاهیم گوناگون انسانی و تعاریف آنها با بیانی کودکانه در کنار موضوعات امروزی بهره گرفته و با تبیین آنها در قالب عروسک و نمایش و بازی به کودکان ارائه می دهد.
باور داریم آشنایی کودکان با ثروت گسترده ادبی، آیینی، اسطوره ای و فرهنگی می تواند ریشه های زیست اجتماعی آنها را غنی تر نماید.
بدون دیدگاه